در نخستین سالگرد ارتحال آیت‌الله استاد محمّد واعظ‌زادۀ خراساني، نشست علمي «پرچمدار تقریب» با همکاری مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد، دفتر تبلیغات اسلامی خراسان و بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی، روز شنبه 11 آذرماه 1396 در دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد و همایش ملی بازشناسی شخصیت و اندیشه‌های استاد واعظ زاده در 30 آذرماه 1396 برگزار شد.
دکتر رئیسیان، رئیس دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی در این مراسم با بیان اینکه دکتر واعظ‌زاده در کنار سجایای اخلاقی و مقام شامخ علمی دارای ویژگی‌های بارز دیگری بودند، گفت: شخصیت ایشان الهام‌گرفته از آموزه‌های نورانی قرآن کریم و تعالیم پیشوایان دینی و سیرۀ علمای بزرگ شیعه بوده است.
وی با اشاره به اینکه موضوع تقریب بین مذاهب اسلامی و وحدت امت اسلامی یکی از اساسی‌ترین نیازهای جوامع اسلامی بوده است، یادآور شد: امروز این نياز با توجه به پیچیدگی اوضاع جهانی بیش از پیش احساس می‌شود و تلاش مضاعف اندیشمندان حوزوی و دانشگاهی را می‌طلبد.
در ادامه دکتر ساکت، رئیس مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه با اشاره به اینکه استاد واعظ زاده یکی از نوادر روزگار ما و از دانشمندان کم‌نظیری بود که دانشگاه فردوسی مشهد از حضور و وجود ایشان سال‌ها بهره برده است، اظهار کرد: بی‌تردید پررنگ‌ترین و تأثیرگذارترین فعالیت ایشان در دانشگاه، برگزاری کنگرۀ هزارۀ شیخ طوسی در پایان سال 1349 و آغاز سال 1350 بوده که بی‌شک بعد از کنگرۀ هزارۀ فردوسی در سال 1313 اثرگذارترین کنگره در ایران بوده است.
وی اندیشه‌های تقریبی استاد واعظ‌زاده و کوشش‌های ایشان در زمینۀ تقریب مذاهب اسلامی را یکی از مهم‌ترین وجوه شخصیت و اندیشه‌های ایشان دانست.
در ادامه استاد دکتر مهدی محقق، با بیان اینکه استاد واعظ‌زاده شاگرد مبرز آیت‌الله بروجردی بوده‌اند، اظهار کرد: آیت الله بروجردی از جمله علمایی بودند که شاگردان خود را به راحتی نمی‌پذیرفتند و برای این مهم اصول خاصی را دنبال می‌کردند.
وی استاد واعظ‌زاده را در کنار امام موسی صدر و آیت‌الله بهشتی از جمله افرادی دانست که تنها به آموختن دروس مذهبی اکتفا نکرده‌اند و یادآور شد: ایشان همیشه خود را برای فضای دیگری آماده می‌کردند و به دنبال توفیق مهم‌تری جدا از اصول نوشته‌شده و رايج بودند.
دکتر فخلعی، عضو هیأت علمی گروه آموزشی فقه و مبانی حقوق اسلامی نیز در این مراسم به بيان نکاتی در باب تقریب پرداخت و گفت: تقریب به معنای یگانه شدن و یا انحلال بقیه مذاهب در یک مذهب واحد نتیجه‌ای جز تخریب مذاهب در پی نخواهد داشت و اگر به دنبال تقریب هستیم باید نزدیک شدن مذاهب را دنبال کنیم.